Haz click aquí para copiar la URL
España España · C/ Mía, nº 3, 1º A
Críticas de Dromedario
<< 1 10 11 12 13 14 >>
Críticas 67
Críticas ordenadas por utilidad
3
14 de agosto de 2008
19 de 36 usuarios han encontrado esta crítica útil
•Canción de primavera

*Título: El soplar se va a acabar
(Nota: la canción debe ser recitada por una mujer desnuda, acompañada musicalmente por un arpa de color gris, un banjo y una flauta travesera. Los versos se repiten 32 veces)


Sópleme en la vagina,
suavidad y ternura
al sentir a Winterbottom palpando
mi hendidura divina.
Sópleme en la abertura,
acompasados los labios soplando
en busca de una salida
para el gozo matinal
que tu profesional
lengua me hace notar zambullida
en mi privacidad
y deseos escuchando Franz Ferdinand.

====
Polvo
====

•Canción de verano

*Título: Enseñanzas de Tom Jones


Te voy a dar una receta para ligar este verano,
si no eres Tom Jones debes hacer alguna maravilla con la mano.

Te contaré una cosa sobre la higiene escrotal y su olor,
si no eres Tom Jones debes lavarte el pene a diario con jabón.

Te mandaré una guía de machote de pelo en pecho,
si no eres Tom Jones mejor cómprate un consolador con forma de berberecho.

(estribillo)
Y qué le voy a hacer si yo nací en el Mediterráneo
Tom Jones me parece feo
Agujereado tengo el cráneo
Por Winterbottom, su tebeo
Y porque Lisa dijo: “No me comeré más tu bocata del recreo”

Te expondré tus problemas de índole sexual,
si no eres Tom Jones déjate de tonterías y no pongas peros al sexo anal.

Te diré lo que debes hacer a partir de cierta hora de la noche,
si no eres Tom Jones las malformaciones no importan si quieren montárselo en tu coche.

Te aconsejaré sobre tu forma de cortejar en bares de mala muerte,
si no eres Tom Jones toca culos y mira escotes hasta que tengas buena suerte.

(estribillo)

====
Polvo
====

•Canción de otoño

*Título: El enigma de la melodía corporal
(Nota: canción ‘cantautor’, acompañada por guitarra española y entonada con voz de un Coyote Dax poético)


Dirigir y montar,
grandes secretos de la humanidad,
por eso prefiero mirar.

Y entre Canales de la Mancha
busco jazz entre tus ojos
encontrando nueve canciones de revancha
bajo la música de tu rizado rojo.

Fotografiar,
la cadencia condensar,
por eso prefiero interpretar.

Y entre Montes Urales
observo tus ingles apagadas
descubriendo nueve canciones fatales
de un circo sin explanada.

====
Polvo
====

•Canción de invierno

*Título: ¿Adónde vas mi pezón?


Un pezón y medio pezón,
Dos pezones y medio pezón,
Tres pezones y medio pezón,
(....)
Sesenta y ocho pezones y medio pezón,
Sesenta y nueve pezones y medio pezón.

Winterbottom y medio pezón,
“Wonderland” y medio pezón,
“24 hour party people” y medio pezón,
“In this world” y medio pezón,
Un octavo de pezón y medio “9 songs”

====
Polvo
====
Dromedario
¿Te ha resultado interesante y/o útil esta crítica?
4
29 de abril de 2008
58 de 115 usuarios han encontrado esta crítica útil
Turno dromedarial:
El soneto del Oasis


Tatuajes corpóreos, rubio platino,
micrófono, pantacas 'cagalera'
y las letras gamberras de un cualquiera.
Es Eminem, rapero rosa albino.

Ahora se mete a hacer cine el cretino:
interpreta a un fulano de primera
con grupo de amigos con visera
y madre a la que le va un pene fino.

Cómo mueve los dedos al cantar,
hace tiempo lo he añadido a mi lista
de singers a los que sodomizar.

Cambia de profesión y hazte flautista,
tócate un par de notas y a callar.
Anda, flipao, y quítate de mi vista.


====================



Turno Esfintem:
Rapeando que es gerundio


Probando, probando. Ey yeha noha jey jey, probando. Uhe gein gein asdrúbal hey joe joujou. Voy:

Tu madre es una perra que come colas a la vinagreta y tu padre un jodido proxeneta.
No me digas más, en tu casa te apuntas a la orgía familiar.
Ya te veo haciéndole al perro una felación y al periquito, hoy, le toca violación.
Eres un pringao, mi obra maestra mola mogollón, te voy a matar y como sigas así te voy a descuartizar.

Tus hermanos son coprófagos, a tu novia le va la gerontofilia. Hey hey hey.

Mira como rapeo, soy un violento mazo de dabuti de bien que hago versos alejadrinos que has de descifrar, pero como eres un carapene folla-espárragos (verdes) no podrás. Mis canciones son crudas y te voy reventar. KO, así te voy a dejar. Sin pestañear.

Sigues los consejos de Mao y de pequeño no tomaste Cola Cao hey hey hey.

[El tiempo se concluye. La música para]

Pues te canto a capela porque sé más que tú de esto, de la rima pirata, y por el culo te meto medio litro de horchata (marca Chufi).

Oh, yeah yeah yeah (...) yeah yeah (...) yeah yeah yeah. Acabé. SOY EL MEJOR RAPERO DEL MUNDO. Yeah yeah, oh, yeah.


========

Nota:
El jurado popular abucheó y tiró cogollos de lechuga y fresas francesas a los participantes, sin dar ganador.

========


La película no deja de ser una excusa para que se luzca el protagonista. Como drama social no vale un pimiento. Como espejo de los barrios pobres pufff. Las luchas verbales tienen su gracia hasta cierto punto. Ah, y tanta palabrota no acojona, braddar (brother en tono chungo).

Además, la cinta se puede dividir en dos:
1) cuando sale Brittany Murphy
y 2) cuando no.
Dromedario
¿Te ha resultado interesante y/o útil esta crítica?
5
7 de abril de 2008
15 de 30 usuarios han encontrado esta crítica útil
1) Cocktail David Fincher, especial de la casa.

Ingredientes:
-Aceleración tangencial.
-Vodka Caprabo.
-Desintoxicación azucarada de pistas falsas.
-Cointreau de disparos al vacío.
-Ron añejo.
-Ombligo adinerado.

Cantidades:
Da lo mismo, si lo que queremos es emborracharnos de efectos vertiginosos, ¿no?

Preparación:
Pues todo junto y con grumos, coño, ¿cómo va a ser si no?



2) Productos “Todo a cien”:

Chirriante espectacularidad. Entretenimiento manoseado. Artilugio mecánico sin frenos. Maniobras de camionero gangoso. Envoltorio de regalos caros, muy caros. Caos narrativo. Apaño de tiritas.



3) “The game(s)”

a) Cantar: “(...) Corre, corre, que te pillo. A estirar, a estirar, que el demonio va a pasar (...)”

b) El juego de la oca:
-Fichas libres (Color): Misterio (Rojo), Engaño (Azul), Miopía (Verde), Estreñimiento (Amarillo), Bromas aparte (Beige amargado)

c) Carrera de sacos (pedir invitación a Conrad Van Orton)

d) Despistar al protagonista con señuelos falsos (Nota: se ruega acojonar pero no poner en peligro la vida del héroe Nicholas)

e) Comer palomitas untadas de queso cabrales y rociadas con gazpacho comercial artesano marca Efectos Espaciales, Especiales y Espesos.
Dromedario
¿Te ha resultado interesante y/o útil esta crítica?
5
24 de febrero de 2007
172 de 345 usuarios han encontrado esta crítica útil
........................O.......................................................................O

....................O...............................................................................O

.................O.....................................................................................O

................O........................................................................................O

.................O......................................................................................O

....................O................................................................................O

........................O...................................O...................................O
...............................O.....................O...........O.....................O
.........................................O.....O......................O.....O




...............................................................o
.......................................................o..............o
.................................................o..........................o
...................................................o......................o
...................................................o......................o
...................................................o......................o
...................................................o......................o
...................................................o......................o
...................................................o......................o
...................................................o......................o
...................................................o......................o
...................................................o......................o
............................................o....................................o
........................................o............................................o
.....................................o..................................................o

fotografía: DROMEDARIO/Agencia EFE





La instantánea (tomada en un momento delicado) corresponde al culo de Sam y al miembro viril de Frodo Bolsón.

Foto en planta. El perfil y el alzado fueron quemadas por Aragorn.
'El agujero de Sam' no es el alzado, está visto desde arriba, y es que tomé la imagen desde la rama más alta de un Ent.

Muchos nos suponíamos que estos dos tenían una atracción sexual muy fuerte, pues con esta toma las dudas quedaron aclaradas; y es que el ano de Sam (que es de entrada y salida) fue sucesivamente penetrado por el protagonista. Mucho amor y mucho sexo, hubo en la trilogía y nada de esto salió a la luz.

Aplaudo los efectos especiales y la ambientación, pero no el larguísimo contenido; y es que, como dicen en "Clerks 2", "El señor de los anillos" es una película de gente andando.

PD. Y sí, el glande de los hobbits es triangular.
Dromedario
¿Te ha resultado interesante y/o útil esta crítica?
5
8 de abril de 2008
40 de 81 usuarios han encontrado esta crítica útil
Equilibrio inexistente entre las aventuras y el romanticismo patatero. Lo más imporante en ella no es la selva densa ni las seducciones pelirrojas ni los batallones de hormigas puñeteras; lo más valioso y significativo es que ¡CHARLTON HESTON ES VIRGEN! En fin, a uno todavía le quedan muchas cosas por ver.

Me quedo con algunas conversaciones memorables que analizadas dan mucho juego, como la siguiente:

-Insisto en que conoce bien a los hombres.
-Mejor que usted a las mujeres.
-¿Dónde lo aprendió? [Obviamente Heston por aquella época no era muy listo] ¿De qué hombre? [Aquí recupera la inspiración]. He puesto el dedo en la llaga, ¿verdad? [Lo que debería de hacer es poner el dedo en otra parte] ¿Ha pertenecido a otro? [Con la última oración se observa que es un poco gilipollas e inocente, la chica tiene 30 años].


También para el recuerdo ese diálogo en el que compara a las mujeres castas con los pianos aún por estrenar.



Nota: Le pongo un 5 porque el director optó por la idea de que el personaje de Eleanor Parker no fuera virgen y tuviera experiencia en los asuntos de cama o hamaca (según dicen en la selva es muy normal acostarse con la pareja mientras uno se balancea, aunque el tema debe ser un poco complicado con tanto movimiento), hubiese sido una película de ciencia-ficción.
Dromedario
¿Te ha resultado interesante y/o útil esta crítica?
<< 1 10 11 12 13 14 >>
Cancelar
Limpiar
Aplicar
  • Filters & Sorts
    You can change filter options and sorts from here
    arrow